Znam wiele osób, które boją się mówić, a nawet myśleć o śmierci – jest to zupełnie naturalne. Jednak czasem strach przed końcem paraliżuje tak, że osoba przestaje tak naprawdę żyć. Taki lęk nazywamy tanatofobią.
- Życie wieczne. Osoby, które są bardzo religijne i wierzące, często boją się śmierci o wiele bardziej niż ci, którzy nie wierzą. Wynika to z faktu że od tego, jak żyli tu na ziemi, zależy jakie będzie ich życie pośmiertne. A nie sposób nie popełnić jakiegoś grzechu. Dlatego też ciągle obawiają się, że nie zasłużą na życie w niebie, a trafią do czyśćca bądź piekła. Życie w takim strachu i niepewności jest udręką.
Leczenie tanatofobii
Leczenie tej fobii zależy od tego, jak bardzo chory boi się śmierci oraz jak bardzo chce współpracować. Zazwyczaj jednak stosuje się jeden bądź kilka na raz z poniższych sposobów:
- terapię psychoanalityczną,
- terapię poznawczo-behawioralną,
- konsultacje religijne (z księdzem),
- leczenie farmakologiczne.
Dobrze jest czasem zatrzymać się i zadumać nad ulotnością rzeczy, przemijaniem, by lepiej docenić to, co mamy. Kiedy jednak takie mysli stają się obsesją i paraliżują – należy niezwłocznie udać się do poradni psychologicznej lub lekarza rodzinnego.
Sabina Sosnowska
