Pieprz to, obok soli, absolutna kulinarna podstawa. Trudno byłoby znaleźć kuchnię, w której nie znajduje się pod ręką przynajmniej jeden rodzaj pieprzu – bo chociaż najpopularniejszy i najlepiej znany jest pieprz czarny, to jest też kilka innych jego rodzajów.
Pieprz na polskim stole
Z wyjątkiem popularnych okrągłych ziarenek pieprzowych większość tych produktów nie jest w Polsce dostępna. W sklepach można jednak spotkać pieprz cayenne (kajeński), który wcale nie jest pieprzem! To starannie wysuszone i starte na proch papryczki, bliskie krewniaczki ostrej jalapeño, które Kolumb odkrył podczas swoich podróży do Ameryki. Oprócz tego, że zaostrza smak potraw, ma też właściwości zdrowotne, przede wszystkim związane z poprawą trawienia.
W starożytności podobne właściwości przypisywali pieprzowi Rzymianie. Korzystali z pieprzu długiego, bo to właśnie on pierwszy z całego bogactwa pieprzowców dotarł do Europy. Pieprz to zresztą jedna z pierwszych uprawianych i używanych przez człowieka przypraw. W dolinie Indusu znaleziono ślady wskazujące na używanie pieprzu przed 2000 rokiem przed naszą erą! Jako jedna z nielicznych przypraw zyskał popularność w Europie natychmiast, gdy do niej dotarł. Z rzymskiej kuchni pieprz niemal wyparł ziarna mirtu i bardzo się w niej rozpanoszył. Uważany był też za lekarstwo – miał nie tylko pobudzać apetyt, ułatwiać kichanie, ale też pomagać w miłości – jako afrodyzjak.
Nie ma się zatem co dziwić, że Rzymianie dodawali pieprzu do wszystkiego, nie oszczędzając nawet deserów!
Agnieszka Kąkol
