Zewsząd atakują nas reklamy witaminowych suplementów diety. Czy ich zażywanie jest konieczne? Rozprawiamy się z prawdami i mitami nt. witamin.
Witamina C a przeziębienie
Do niedawna lekarze zalecali pacjentom zażywanie tabletek na bazie witaminy C. Specjaliści wychodzili z założenia, że skoro kwas askorbinowy wzmacnia naczynia krwionośne, to katar powinien się zmniejszyć. Niestety, przeprowadzone badania nie wykazały korelacji pomiędzy zażywaniem witaminy C a poprawą jakości życia osoby, która zmaga się z przeziębieniem. Wbrew pozorom, kwas askorbinowy nie wzmacnia odporności. Naukowcy udowodnili, że zażywanie dużych dawek witaminy C może wpływać negatywnie na funkcjonowanie organizmu. Wśród działań niepożądanych wymienia się: zakwaszenie organizmu, wypłukanie wapnia z kości i wzrost ryzyka zachorowania na kamicę nerkową.
Gotowanie a zawartość witamin
Witaminy rozpuszczalne w wodzie tj. kwas askorbinowy i kwas foliowy (witaminy C i B9) są termolabilne. Oznacza to, iż wykazują dużą wrażliwość na oddziaływanie wysokiej temperatury. Podczas obróbki termicznej witaminy C i B9 częściowo ulegają rozkładowi. Z kolei witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, tj. A, D, E, K są odporne na działanie wysokiej temperatury. Warto pamiętać, iż sposób gotowania stanowi klucz do sukcesu. Szacuje się, że podczas tradycyjnego, długiego gotowania stężenie witaminy C spada o 80%, podczas gdy witamin z grupy B o 50%. Warzywa przygotowane w parowarze charakteryzują się wyższą zawartością witamin rozpuszczalnych w wodzie.
Irmina
