Magnez uznawany jest za pierwiastek, który ciężko przedawkować. Jednak jest to możliwe. W połączeniu z różnymi środkami magnez tworzy bardzo szkodliwe związki. Zobacz, jakie to substancje i z czym nie należy go łączyć.
Przedawkowanie magnezu zwane jest hipermagnezemią. Dotyczy to osób, które stale przyjmują leki, są w podeszłym wieku, cierpią na nowotwory lub choroby nerek. To właśnie upośledzone wydalanie nadmiaru magnezu wraz z moczem, symptomatyczne dla osób, u których nerki nie funkcjonują prawidłowo. Problem ten mogą mieć także osoby z niedoczynnością tarczycy i nadnerczy.
Skutki przedawkowania magnezu
Przedawkowanie magnezu niesie za sobą wiele objawów. Od łagodnych, takich jak biegunka czy zaparcie, po bóle w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem. Toksyczne stężenie magnezu może wywołać śpiączkę i być przyczyną zatrzymania krążenia. W skrajnych przypadkach kończy się śmiercią. Sytuacja taka nie jest jednak możliwa, gdy przyjmuje się magnez zgodnie z zaleceniami (maksymalnie do 420 mg na dobę).
Nadmiar magnezu usuwa się rezygnując na jakiś czas z przyjmowania preparatów zawierających ten makroelement i kontrolując jego spożycie w diecie. Opieka szpitalna obejmuje płukanie żołądka i podawanie dożylne preparatów z wapniem i chlorkiem sodu. Czasami wykonuje się dializy.
Z czym nie łączyć magnezu?
Przyjmujesz leki na stałe? Zażywasz poniższe substancje? Zachowaj szczególną ostrożność! Ich połączenie z magnezem bywa szkodliwe dla organizmu i może skutkować tak przedawkowaniem, jak i niedoborem tego makroelementu.
- magnez w połączeniu z litem może prowadzić do przedawkowania. Lit zawierają np. niektóre środki psychotropowe,
- magnez zmniejsza wchłanianie tetracyklin (antybiotyk o szerokim spektrum działania), żelaza, fluorków, środków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny, kumaryny),
- wydalanie pierwiastka zwiększają grupy antybiotyków takie jak: aminoglikozydy, amfoterycyna B, cykloseryna, leki moczopędne, używana w zwalczaniu nowotworów cisplatyna oraz mineralokortykosteroidy.
