Specjaliści zapraszani do programów telewizyjnych, często posługują się określeniem „choroba afektywna dwubiegunowa”. Jak manifestuje się to tajemnicze schorzenie?
Choroba afektywna dwubiegunowa – wsparcie bliskich
Krewni powinni bacznie obserwować zachowanie osoby, która znajduje się w stanie euforii. Warto jednak pamiętać, iż opieka nad chorym wymaga wielu poświęceń. Jeden z rodziców często musi zrezygnować z aktywności zawodowej lub ograniczyć ją do minimum. Bliscy pacjentów potrzebują pomocy. W niektórych miastach działają grupy wsparcia prowadzone przez doświadczonych psychologów.
Epizody depresyjne
Po okresie euforii świat staje się szary i ponury. Chory nie chce opuszczać łóżka, rezygnuje z pracy zawodowej. Nic nie sprawia mu przyjemności. W związku z tym, iż depresja jest chorobą duszy i ciała, pojawiają się dolegliwości o podłożu fizjologicznym. U osoby, dotkniętej tą chorobą, mogą pojawić się objawy takie jak:
- bezsenność
- zmęczenie
- bóle głowy i karku
- bóle kręgosłupa
- bóle w jamie brzusznej
- utrata apetytu
- chudnięcie
- kołatanie serca.
Choroba afektywna dwubiegunowa – leczenie
Czasem choroba afektywna dwubiegunowa wymaga leczenia w szpitalu psychiatrycznego. Specjalista może skierować pacjenta do ośrodka wówczas, gdy jego zachowanie zagraża zdrowiu i życiu osób trzecich. Wśród przesłanek do hospitalizacji wymienia się nasilenie objawów psychotycznych i myśli autodestrukcyjne.
Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej nastręcza sporo trudności. Niestety, kuracje często nie przynoszą pożądanych rezultatów. Pacjenci, dotknięci tą przypadłością, potrzebują wsparcia bliskich.
Irmina
