Pierwotnie fetysz to mały przedmiot – kamień, koralik, figurka, gałąź – który był uosobieniem opiekuńczego bóstwa. Nam jednak kojarzy się bardziej z zaburzeniem sfery seksualnej. Czym jest fetyszyzm?
Ponieważ seks jest tematem tabu w wielu kulturach, młody człowiek skazany jest na eksperymentowanie i testowanie tego na własną rękę. Jest to okres, kiedy wykształcają się nasze preferencje seksualne.
Jeśli pojawi się coś, co zburzy nasz spokój, albo bardzo nami wstrząśnie, *może się zdarzyć, że nasz umysł uzna, że tylko w ten jeden konkretny sposób uda nam się osiągnąć spełnienie.* Analiza życia fetyszystów zazwyczaj pozwala na bardzo dokładne ustalenie początku choroby. Jest to bardzo przydatne w leczeniu fetyszyzmu.
Jak się leczy fetyszyzm?
O ile fetyszyzm nie utrudnia życia i nie jest źródłem cierpienia człowieka, nie trzeba poddawać się leczeniu – na przykład wtedy, gdy nasz partner seksualny akceptuje nasze dziwactwo (albo ma podobne). Z biegiem czasu zaburzenie może nawet zaniknąć samoczynnie, jeśli pojawią się inne, zdrowe bodźce w życiu intymnym.
Jeśli jednak człowiek cierpi, krzywdzi siebie i otoczenie, a fetyszyzm powoduje, że łamie prawo (na przykład cierpi na nekrofilię, czyli podniecenie zwłokami), leczenie jest konieczne.
Zazwyczaj stosuje się terapię (po ustaleniu przyczyny powstania fetyszu), wspomaganą lekami. Pacjent uczy się na nowo zdrowego funkcjonowania w sferze seksu.
Joanna Pastuszka-Roczek
